Bir Ä°nceleme voleybol nasil oynanir

Ilenme, ug yil once §urama yedigim tokat acisini hala duyuruyor olmasa, silmeyi birlikte onuruma yediremedigim o tukruk §uramda birazcik kurumu§ bulunsa, Oktay’in goru§lerdeki halini bile birazcik unutabilsem -gok degil, azicik-, elden atlayacagim Sami’nin onune: Eeee?

Ben de o bugün niye o eski a§k yoğun dostlugumuz igin yeni bir gaba harcamaktan gekindim? Yuzune, gozlerine bula§an bu huznu ne sevip ok§amadim? Ki tuttu beni?

Türe Ağaoğlu  “Cenabıhak kahretsin! Bilsem gelmezdim. Dogru durust igki bile vermeyeceklerse, ne i§im var benim bu ya§lakin fukaralarinin toreninde?”

Kayinvalidemin yirmi §unca yildir kul tanik olmadigi bir saygisizlik, ayrıca edepsizlikle homurdanmi§tim: Birakin §u Aysel lafini artik!

Onu asfaltin ustune itiverdim. Sanki bir sug i§lemek uzereydim. Yildiz’i asfalta iterek o sugtan kagiyordum.

Guzel surmelenmi§ gozlerinde bana dogru kagamak bir baki§. Bu baki§larda tekrar gok nihan bir tedirginligi yakaliyorum. Ayrica saygili bir i§iltiyi.

Aysel halamla Omer abi bunun gergek olmadigini ogrendikleri zamansa, onlar beni goktan di§ari gikarttirmi§lardi üstelik. Gul’den ayirmi§lardi. Ugur’dan ayiracaklardi.

Annem gene de duruyor. Gitmiyor. §u dunyanin ortasinda bir gulle elan atmasi ister. Dunyamla bağlantı beni de tumuyle elinden gikarmadan bu gulleyi tam kivaminda, tam istedigi yere nasil oturtmali?

Annemin onunde sesim hig info adress titremiyor. Babamin onunde sesim hig titremiyor. Fakat arkada§larim beni kendilerinden ayri info here tuttuklari her an, her yanim titriyor.

Tezel sabahleyin erken, otobusten annesinin evine iner inmez telefon etti. Yalnız bu, salt bugunku protokolu alegori getirmekte nasil bir tarik izlenecegini Aysel’den ogrenmek istiyor susu verilmi§ bir telefon olmali.

ihtilalci kadromuzun igine ithal etmelerini onlemenin birlik yolu bu. Ayrica Satilik General diye bile bir §arki var bu yeryuzunde. Yalniz surme satilmiyor ya Amerikan pazarlarinda?

Telefonun yuzume kapandigini duydum. Yillardir kurulmu§ ve hig bo§anmami§ sinirlerimin freni patlami§ olmali. Dinleyeni olmayan telefonun igine haykiriyorum:

gegirdigim saatleri hayalimde ta ba§tan gene be tekrar evet§ayarak gegiriyorum. Tutsak kampindan nasil kurtarildigimiz, o korkulu gunler birlikte unutuldu, unutulmayan nazar boncuğu §ey olarak hafizamda yalniz Sumida ile tani§tigim gun kaldi. Bilahare onun ope isira morarttigim    

Herkes bizden yana donuyor. Ayten hanim, buru§uk goz-kapaklarina doldurdugu ye§il boyalarla ko§up geliyor: